Olender Sól

Olender Sól

Informacje

Sokół Zwierzyniec

Sokół Zwierzyniec

Klub Sportowy Sokół Zwierzyniec

Adres

Armii Krajowej 18,
22-470
Zwierzyniec
lubelskie

Kontakt

(84) 687 20 27


Data powstania

06.03.2014

Barwy

Strony internetowe

    Brak dodanych stron internetowych.

Opis

Opis klubu dodany przez:
szczepan borodziej
Sokół Zwierzyniec jest jednym z najstarszych klubów sportowych w Polsce. Latem 2003 roku obchodził 80-lecie istnienia.PoczątkiOd  1867r. w Galicji działało Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” -  organizacja sportowa i paramilitarna, w której pod przykrywką działań  sportowych młodzież szkoliła się do walki z zaborcą. Również w  Zwierzyńcu istniał jej oddział, którego członkowie w lipcu 1915r.  wstąpili do legionów, by walczyć z Austrią. W 1919r. organizacje  „Sokoła” z terenów po zaborach austriackim, rosyjskim i pruskim uległy  zjednoczeniu. Cztery lata później zalegalizowano Towarzystwo  Gimnastyczne ''Sokół'' w Zwierzyńcu. Pierwszym jego naczelnikiem był  Michał Okoński. Oddział żeński najpierw prowadziła Emilia  Słoniewska-Zalewska, a następnie Wanda Krasulanka. W roku 1932 przy  ulicy Kolejowej wybudowano Plac Sokolski, na którym obok boiska do piłki  nożnej (istnieje do dziś) znajdowały się dwa korty tenisowe oraz boiska  do koszykówki i piłki ręcznej.Działalność ''Sokoła'' przerwał wybuch wojny w 1939 roku.Po wojnieŻycie  kulturalne i sportowe w Zwierzyńcu odżyło w roku 1946. Rok wcześniej  powstało Liceum Leśne, którego uczniowie utworzyli klub „Leśnik”  kontynuujący działalność „Sokoła”. W ''Leśniku'' działały dwie sekcje:  piłki nożnej i piłki siatkowej. Wyróżniającymi się piłkarzami byli:  Henryk Czarnecki, Zygmunt Dudek, Tadeusz Habior, Aleksander Olejko,  Stefan Olejko, Ryszard Wiśniewski, Zdzisław Zdżalik i Wroński - były  junior mistrza Polski, Pogoni Lwów. W zespole siatkarzy brylowali: Marek  Branc, Zygmunt Dudek, Jan Gruchalski, Jerzy Kurzępa, Piotr Pardus i  Roman Sirko.  Kolej na KolejarzaRok  1950 to data powstania Klubu Sportowego „Kolejarz” na bazie piłkarskiej  drużyny „Leśnika”. Jego założycielem był Stanisław Padjas. Zespół nie  miał trenera, ale pod kierownictwem kapitana Józefa Sirko, przystąpił do  rozgrywek lubelskiej klasy B. Wyróżniającymi się piłkarzami byli  wówczas: Henryk Binkiewicz, Zygmunt Cuber, Henryk Dobek, Zygmunt  Dziewulski, Cezary Gedroyć, Lech Gedroyć, Jan Hałasa, Bogdan Kmieć,  Wiesław Lusiński, Roman Płonka, Ryszard Rączka, Adam Rejman, Ryszard  Schielman, Józef Sirko, Zdzisław Tyszko i Kazimierz Zalewski. Drużyna  toczyła zacięte boje między innymi z zespołami z Tomaszowa Lubelskiego i  Chełma.LZS „Zwierzynianka”W roku 1955 powstał zespół  LZS „Zwierzynianka”. Jego założycielami byli: Leopold Bulak, Jan Hałasa  i Jan Korzec. Prezesem został Stanisław Zdżalik. Tuż po założeniu  ''Zwierzynianka'' połączyła się z ''Kolejarzem''. Zespół piłkarski nadal  występował w klasie B, a w sezonie 1957 wywalczył historyczny awans do  klasy A (odpowiednik dzisiejszej IV ligi). Poziom techniczny drużyny  podniósł ceniony, grający trener, Stanisław Walawender. Wyróżniającymi  się zawodnikami w latach 1955-69 byli: Tadeusz Bednarz, Henryk  Binkiewicz, Stanisław Dołgan, Cezary Gedroyć, Lech Gedroyć, Kazimierz  Gołębiowski, Jerzy Grodowicz, Tadeusz Grona, Władysław Grona, Witold  Grudewicz, Ryszard Kasprzak, Bogdan Kmieć, Henryk Kołtun, Jan Korzec,  Janusz Olszewski, Jan Oryszczak, Jerzy Padjas, Zbigniew Padjas, Roman  Płonka, Lucjan Rączka, Rajmund Rączka, Sławomir Rok, Andrzej Sikorski,  Józef Sirko, Ryszard Warchoł, Wiktor Zalewski i Jerzy Ziemiański.Wiosną  1958 roku zostało wybudowane ogrodzenie boiska, które w tamtych latach  było piaszczyste. Zawodnicy świetnie radzili sobie z grą na piasku,  natomiast całkiem gubili się w technice gry na boiskach trawiastych. Po  roku gry zespół spadł z klasy A.W latach 1965-69 patronat nad  zespołem sprawowała Fabryka Mebli Giętych w Zwierzyńcu, drużyna  występowała więc pod nazwą ''Fameg''. W roku 1968 piaszczyste boisko  przebudowano na trawiaste. W trakcie budowy, zespół rozgrywał mecze w  Szczebrzeszynie.Powrót do historycznej nazwyPo  sezonie 1968/69 klub Zwierzynianka został wycofany z klasy B. Przerwa w  rozgrywkach trwała tylko rok. Latem 1970 roku, z inicjatywy Romana  Płonki, klub został reaktywowany pod historyczną nazwą ''Sokół''. W  odrodzonym ''Sokole'' początkowo działały trzy sekcje: piłka nożna,  szachy i tenis stołowy. Prezesem klubu w latach 1970-74 był Marian  Poździk. W latach 1970-90. sekretarzem klubu był Jerzy Padjas.Ponownie w klasie APiłkarze  od razu przystąpili do rozgrywek zamojskiej klasy B. Po dwóch udanych  sezonach awansowali do lubelskiej klasy A. W niedzielę, 20 sierpnia 1972  roku, w pierwszym po 15 latach występie w klasie A, Sokół zremisował na  własnym boisku z Sanną Zaklików 1:1. Potem odniósł trzy sensacyjne  zwycięstwa nad zespołami ze ścisłej czołówki. Sezon zakończył na miejscu  dziewiątym. Następny sezon Sokół znów rozpoczął imponująco, wygrywając  2:1 z RKS Rejowiec Fabryczny i 2:0 z Roztoczem w Szczebrzeszynie.  Później było już znacznie gorzej (m.in. 0:8 z Unią II Hrubieszów). Po  rundzie jesiennej Sokół zajmował jedenastą lokatę, ale wiosną wywalczył  jedynie sześć punktów i w efekcie z trzynastej, przedostatniej pozycji,  spadł do klasy B. W latach 1972-74 barw Sokoła bronili: Zbigniew  Adamczuk, Marian Balicki, Tadeusz Bednarz, Krzysztof Budzyński, Wiesław  Bury, Mirosław Choniawko, Tadeusz Chwiejczak, Jarosław Czochra, Adam  Dziadosz, Jan Gałka, Tadeusz Gałka, Ryszard Gedroyć, Władysław Grona,  Lech Gryc, Witold Hałasa, Grzegorz Harkot, Stefan Halinowski, Władysław  Kurzawski, Czesław Kurzyński, Grzegorz Mielnik, Andrzej Mucha, Adam  Naklicki, Jan Naklicki, Waldemar Nowak, Jerzy Ratuszny, Stanisław  Ratuszny, Andrzej Sikorski, Krzysztof Sobczyk, Marek Synejko, Marian  Tałanda, Adam Ulanicki, Zdzisław Waga, Witold Węgrzyn, Stanisław Wojtyło  i Roman Zarzycki. Trenerem był Roman Płonka.Mistrz dzięki walkoweromW  trzecim sezonie pobytu w klasie B (dzisiejsza klasa okręgowa), Sokół  wywalczył pierwsze miejsce w grupie I. W przedostatniej kolejce sezonu  przegrał 0:1 z Palmą w Bodaczowie, jednak trzy ostatnie mecze Palmy  zostały zweryfikowane walkowerami na korzyść rywali, z powodu gry  nieuprawnionego zawodnika. W efekcie, Palma spadła z pierwszej lokaty na  czwartą, a Sokół awansował na pierwsze miejsce, premiowane awansem do  klasy wojewódzkiej A (dzisiejsza IV liga). Na sukces zespołu  zapracowali: Andrzej Baszuk, Zbigniew Bielec, Zenon Borsuk, Sławomir  Budzyński, Wiesław Bury, Mirosław Choniawko, Jan Gałka, Ryszard Gedroyć,  Piotr Godzisz, Piotr Harkot, Maciej Kmieć, Tomasz Kociuba, Robert  Kopytko, Zbigniew Lepionko, Wiesław Łenc, Adam Naklicki, Jan Naklicki,  Waldemar Nowak, Ryszard Pacyk, Andrzej Sikorski, Piotr Sirko, Janusz  Sztochel, Leszek Wytrykus, Ireneusz Zalewski i Jerzy Zalewski. Zajęcia z  zespołem prowadził Zbigniew Koszel. W latach 1975-76 funkcję prezesa  pełnił Roman Płonka.Najlepsi w okręgówceW sezonie  1977/78 Sokół zajmował dziesiąte miejsce w klasie A, która w następnym  sezonie była V ligą, gdyż utworzono klasę międzywojewódzką. Na szczeblu V  ligi (nazywanej raz klasą A, innym razem klasą okręgową) Sokół grał aż  do 1992 roku, za wyjątkiem sezonów 1982/83 i 1990/91. Dwukrotnie w tym  okresie Sokół zajmował ostatnie miejsce w lidze, ale za każdym razem  ratował się przed spadkiem, dzięki reformie rozgrywek. Prezesami byli  kolejno: Tadeusz Grona, Piotr Godzisz i Edward Łokaj. W sezonie  1991/1992, po pasjonującej rywalizacji z Ruchem Izbica i Olimpiakosem  Tarnogród, Sokół zajął pierwsze miejsce w klasie okręgowej i po raz  pierwszy w historii awansował do chełmsko-zamojskiej klasy  międzyokręgowej. Awans wywalczyli: Krzysztof Bazan, Grzegorz Bigos,  Mariusz Czochra, Edward Danaj, Jarosław Dąbrowski, Edward Dudek, Tadeusz  Dudek, Tomasz Dziadosz, Robert Dziadosz, Jan Gałka, Marek Kociuba,  Wojciech Korkosz, Piotr Kowalski, Artur Lachowicz, Mirosław Malesza,  Grzegorz Margol, Andrzej Paczos, Arkadiusz Pilip, Piotr Pyszniak, Maciej  Sikorski, Piotr Szklarz, Krzysztof Świerczyński, Piotr Więcław, Dariusz  Wojciechowski i Krzysztof Wróbel. Trenerem zespołu był Waldemar Wnuk.Kolejnym prezesem był Andrzej Sikorski. W roku 1993 zastąpił go Wiesław Mielnik.Nowy stadionW  roku 1989 doszło do połączenia klubu z Ośrodkiem Sportu i Rekreacji.  Klub przejął wówczas małe szkolne boisko, które zaczął przebudowywać na  stadion. 23 sierpnia 1992 r. w debiucie, w lidze chełmsko-zamojskiej,  Sokół pokonał Roztocze Szczebrzeszyn 3:0. Ostatni mecz sezonu 20 czerwca  1993, Sokół rozegrał już na nowym obiekcie. Trzy dni później doszło do  historycznego meczu. W wojewódzkim finale Pucharu Polski Sokół spotkał  się z Prywaciarzem Tomaszów Lubelski. Ten emocjonujący, zacięty mecz  zakończył się zwycięstwem Prywaciarza 2:0. Obie bramki padły w dogrywce.  Sokół grał w składzie: Jacek Moch - Mariusz Bednarz, Marek Kociuba,  Krzysztof Świerczyński (Grzegorz Bigos), Janusz Grula, Tomasz Dziadosz,  Tadeusz Dudek, Dariusz Wojciechowski, Krzysztof Bazan (Artur Dziadosz),  Mirosław Malesza, Robert Dziadosz. Trenerem był Zbigniew Pająk. Zapewne  wynik byłby korzystniejszy dla Sokoła, gdyby nie przykra kontuzja  jednego z najlepszych piłkarzy Sokoła w historii klubu, Krzysztofa  Świerczyńskiego. Piłkarz ten w 20 minucie meczu, po jednym ze wślizgów,  zaczepił ręką o wystający z ziemi drut, doznając rozległego skaleczenia.  Zawiodły służby sprzątające stadion. Jednak pomimo tego wypadku, płyta  nowego boiska Sokoła uznawana była za najlepszą na Zamojszczyźnie.  Po trzech sezonach w IV lidze Sokół spadł do klasy okręgowej, w której występuje do dziś.Sukcesy juniorówNajwiększe  sukcesy juniorzy Sokoła odnosili pod kierownictwem trenera Ryszarda  Gedroycia. W 1986r., podczas Spartakiady Zamojskiej Wsi w  Szczebrzeszynie, wygrali turniej międzynarodowy, chociaż musieli  występować tylko w jedenastoosobowym składzie. Dwunasty junior nie  zagrał, gdyż... zapomniał zabrać ze sobą odpowiednie obuwie. W sezonie  1988/89 podopieczni trenera Gedroycia zajęli drugie miejsce w lidze  wojewódzkiej juniorów. Na boisku wyróżniali się: Mariusz Bednarz,  Jarosław Dąbrowski, Tomasz Dziadosz, Marek Kociuba, Artur Lachowicz,  Krzysztof Świerczyński i Sławomir Zubala. Zespół w większości tworzyli  piłkarze rocznika 1974. Na nim właśnie oparty był zespół seniorów, który  w 1992 roku wywalczył awans do chełmsko-zamojskiej klasy  międzyokręgowej.W sezonie 1997/98 juniorzy Sokoła nie mieli sobie  równych w klasie okręgowej. Wygrali wówczas 22 z 26 spotkań.  Wyróżniającymi się zawodnikami byli: Robert Adamczuk, Marcin Budzyński i  Andrzej Świerczyński. We trzech zdobyli łącznie ponad 60 goli! Opracowano na podstawie artykułu z gazety Kronika Tygodnia
do góry więcej wersja klasyczna
Wiadomości (utwórz nową)
Brak nieprzeczytanych wiadomości
Pokaż wszystkie